ARSENAL MILITAR

O Arsenal Militar de Ferrol é un estaleiro e base naval construído a mediados do século XVIII seguindo os postulados ilustrados defendidos polo Marqués da Ensenada. En 1726 a concesión da capitalidade do Departamento Naval do Norte de España á vila da Graña derivou no establecemento dun primeiro estaleiro nesta localidade. Porén, as pouco axeitadas condicións do emprazamento fixeron que se optase pola edificación dun grande estaleiro-arsenal na costa da localidade de Ferrol.

As obras comezaron en 1750 e nelas foi de grande importancia a participación de diversos enxeñeiros militares como Jorge Juan Santacilia, Miguel Marín ou Julián Sánchez Bort, este último encargado da dirección dos traballos en 1762.

O Arsenal é un impresionante complexo, declarado Ben de interese Cultural, que conserva aínda en funcionamento boa parte dos elementos orixinais do século XVIII, aínda que adaptados ás mudanzas técnicas dos nosos tempos. Seguen por tanto vixentes as instalacións de construción de buques (estaleiro), de aprovisionamento de navíos (armamento) e de mantemento.

Entre os edificios e infraestruturas de maior relevancia atópanse a Sala e Praza de Armas; os almacéns asoportalados; a Teneduría ou Almacén xeral; o Gran Tinglado da Maestranza, deseñado orixinalmente para reparacións; o edificio de Ferrerías, actualmente Museo da Construción Naval; os diques de abrigo; os peiraos; o denominado Porto Chico e toda a trama defensiva do Arsenal e edificios con función militar onde se inclúen a muralla, foxo perimetral, portas de acceso, residencia do almirante e presidio de San Campio entre outros.