PAZO DOS CONDES DE GRAXAL

O Pazo dos Condes de Graxal data do século XVI e supón un dos elementos máis importantes do patrimonio histórico do municipio da Laracha.

Nas súas orixes pertenceu á poderosa familia Bemúdez de Castro, señores de Montaos, posteriores Condes de Graxal e donos xurisdicionais da vila, o porto e as parroquias próximas.

A súa influencia apreciase nos edificios máis antigos da praza Eduardo Vila Fano. Se miras cara ao sur, atoparás (a man dereita) o convento de Santo Agostiño, fundado por Fernando Bermúdez de Castro nos séculos XVI, e a igrexa parroquial de Santa María do Socorro, o primeiro templo construído baixo a xestión dos frades.

A arquitectura robusta do pazo, con porta de arco de medio punto e  muros de tres metros de grosor, soportou ser o centro neurálxico da vila, onde os veciños de Caión, e arredores, viñan a pagar os impostos aos feudais.

No seu interior tamén albergou un cárcere, do que aínda queda o nome do seu areal máis próximo, praia do Cárcere Vello.

A lenda
Se miras detidamente a fachada, percibirás o hermetismo dunha construción ideal para gardar segredos e imaxinar historias. Segundo conta a lenda, no pazo existía un túnel que comunicaba a vivenda dos condes coa igrexa parroquial e saída á praia do Cárcere Vello, que ves ao teu carón.

 

Audioguía Ruta Praza Eduardo Vila Fano

Coñece máis sobre a historia da vila neste vídeo