Estamos ante unha das súas primeiras obras, nas que o dominio técnico do seu autor permite que nos traslademos á atmosfera densa e exótica do Cairo.
“Pregúntanme a miúdo por que son pintor e contesto que é casual, circunstancial; que podía ser músico, actor, escritor... Pero se me preguntan por que son artista respondo que é un xarope, un xarope para me manter cordo porque, ao contrario do que moita xente pensa, a arte para o artista non é un pracer, senón unha necesidade: a necesidade de expulsar unha acumulación desmesurada de datos, positivos ou negativos, producidos por un exceso de sensibilidade. Se esta acción non se leva a cabo, o artista perde a cordura”.